En toen was het 2011. Er zijn legio redenen te noemen waarom 2011 als jaar nog niet in de schaduw van 2010 kan komen te staan. Sowieso kijk ik altijd meer uit naar de even- dan naar de oneven jaartallen. De even jaartallen bevatten altijd grote evenementen of (geplande) gebeurtenissen waar al langere tijd naar uitgekeken wordt. Niet alleen door mij, maar door iedereen.
Neem alleen al op sportgebied. Bij elk groot sportevenement ben ik een fanatiek volger, of dit nou het WK- (of EK) voetbal of de Olympische Spelen zijn. Niemand zal tot 2014 de foute wissel van Sven Kramer vergeten, of de finale plaats van Oranje op het WK. Allemaal gebeurd in 2010. Net als de totstandkoming van het gedoogkabinet van Rutte, onder leiding van ome Geert en zijn witteboordcriminelen.
Op 9 juni van het vorige jaar ging mijn stem naar Mark Rutte en daarom heb ik nog best vertrouwen in het huidige kabinet. Tweede Kamer verkiezingen worden in 2011 dus ook al geen onderwerp van gesprek. Als je het zo allemaal op een rijtje zet, dan dreigt 2011 een saai jaar te worden.
Je zou zeggen dat we het oneven jaar 2011 net zo goed kunnen overslaan en beter vooruit kunnen kijken naar het even jaar 2012. Dan hebben we weer Olympische spelen, een EK voetbal, laten we eens gek doen en gelijk een val van het kabinet voorspellen en daaropvolgend nieuwe verkiezingen.
En toch zijn het juist de oneven jaren die, in mijn geval tenminste, telkens de grootste ontwikkelingen op het persoonlijke vlak met zich meebrengen. In 2001 deed ik eindexamen, in 2003 ging ik het huis uit en op kamers wonen en werd ik bestuurslid van mijn studentenvereniging, in 2005 werd ik weer bestuurslid-af en begon een nieuwe fase, werd mijn daginvulling weer totaal anders. In 2007 rondde ik mijn hbo-studie Commerciële Economie af en snuffelde voor het eerst aan het bestaan van een full-time arbeidersbestaan en in 2009 besloot ik mijn studie aan de universiteit stop te zetten en het studentenleven vaarwel te zeggen. Telkens waren dit dingen waar ik rond de jaarwisseling nog niet naar uitkeek. Ze gebeurden gewoon en het besef van hoe belangrijk het was kwam vaak pas daarna.
En 2011? 2011 belooft een jaar vol grote veranderingen te worden. Werkgerelateerd, maar daardoor ook privé. Spannend? Ja! Misschien wel spannender dan de afgelopen WK-finale. Maar voor mij minstens net zo belangrijk en gezien de afloop van de WK-finale, hopelijk een stuk leuker.
Onderschat nooit wat een oneven jaar je zoal kan brengen.
Ik hoop dat 2011 een prachtjaar wordt!
BeantwoordenVerwijderenEn ik hoop dat je persoonlijke veranderingen beter aflopen dan de WK-finale.